.

„kwaczki…uuułuuu….. kwaczki ułuuuu 🙂 
laz na wozie, laz pod wozem”
 U Antosia cała piosenka brzmi dokładnie: ” kaki…uuu-uuu, kaki- uuu-uuu” 🙂

Ten fragment piosenki z Kaczych Opowieści śpiewają ostatnio moje dzieci:)
Marcelinka nie należy do dzieci , które chwalą się swoim wyuczonym repertuarem , nie lubi publicznych wystąpień na pstryknięcie palcem. Dlatego  czasami udaję , że nic nie słyszę, aby jej nie przytłumić i gdzieś „za rogiem” podsłuchuję uśmiechając się po cichu, z nieopisaną radością i dumą nasłuchuję jej uzewnętrznioną wenę …..
Urodziłam człowieczka malusiego, który mówi wierszyki, śpiewa piosenki, tańczy, rysuje, samo biega do łazienki, samo się ubiera, mówi mi , że chce gotować, dekorować ( to mnie ubawiło), zadaje coraz trudniejsze pytania… Znowu nie mogę wyjść z podziwu nad cudem stworzenia… nie mogę nadziwić się ,że czas tak szybko biegnie nie pozwalając nam zapamiętywać i wystarczająco mocno cieszyć się każdą chwilą…każdym maleńkim kroczkiem naszych dzieci w kierunku „dorosłości” ….  moim dzieciom jeszcze daleko do 18-tki, ale jeśli czas tak ma nam spindalać to  ja mówię „stop”… ale jak?? 🙂 
Co spowolni jego bieg??

 .
 Dużo mam ostatnio pracy, mniej szycia,
dużo projektowania… jestem w swoim żywiole…na wozie, pod wozem, na wozie- ale
jadę do przodu:) z dnia na dzień starając się żyć nie sama ze sobą, ale z
całym moim największym dobytkiem za który odpowiedzialna będę tak
długo jak długo żyć będę- moje DZIECI…
 .

Chciałabym również pokazać moje dwie sówki, które uszyłam na zamówienie z początkiem stycznia:

Miałam mieć dla Was na dzisiaj wyniki konkursu, ale  zgłosiło się Was tak dużo Kochani, że potrzebuję na to jeszcze kawałek dzisiejszego wieczorku- z samego rana możecie spodziewać się wpisu na blogu z wynikami.
Mam do zweryfikowania około 300 chętnych na kule Cotton Ball Lights  i ptaszka 🙂 
Dziękuję za udział w zabawie.

a teraz lecę zrobić sobie kawę, bo…