Witam Was 🙂

Przyznam ,że dzisiaj strasznie mi smutno i ledwo radzę sobie  z tym ,aby nie płakać 🙁

Moja Marcelinka jest dzisiaj czwarty dzień w przedszkolu i  zamiast być coraz lepiej…ona jest totalnie rozklejona. Wczoraj dusiła płacz w całej sobie przez całe popołudnie- nie mogła wyrzucić z siebie tych wszystkich emocji …  malowała kredkami ,a po policzkach leciały jej łzy…kiedy wydawało nam się ,że już Jej przeszło, buziak robił się tak smutny,że sama uciekałam twarzą , aby nie widziała, że tak bardzo mi się udziela. Już tulenia, miłe i ciepłe słowa nie pomagały- chociaż myślę,że gdzieś głęboko w serduszku osiadły i pamięta teraz o tym co mama mówiła.

Tatuś wpadł na pomysł, aby ubrać dziecku kaloszki , chociaż na dworze świeciło słoneczko, nie padał deszcz( to jej ulubione obuwie) i pojechali do sadu po 3 ogromne torby jabłek. Buźka się uśmiechnęła a całe te przeżycia z przedszkolem poszły w zapomnienie ( na trochę przynajmniej)

Dzisiaj rano zanim zadzwonił nasz budzik Marcelinka przez sen wycisnęła

 „ja nie chce iść do przedszkola”

ah…. serce mi się kraje ,że moje dziecko jest najzwyczajniej w świecie nieszczęśliwe.

Całe te przekonania typu „no trudno, przyzwyczai się, trzeba to przetrwać” w ogóle mnie nie pocieszają.

Dzisiaj mam dla niej  kolorowankę i naklejki z  dr Dośką- lubi ta bajkę i myślę ,że się ucieszy

***

Teraz moja mała odskocznia!

Wczoraj uszyłam „lalową” girlandę do pokoju Marcelinki

i długiego Anioła.

Chciałabym Wam pokazać jak wyszły.

Bardzo mnie cieszy,że mogłam skończyć moje lale , które już dawno zaczęłam.

Niesamowicie mnie motywują …satysfakcja z tego,że sama to zrobiłam i wyszło całkiem ładnie dodaje motoru do dalszych działań i szyciowych eksperymentów.

Idealnie wpasowały się na kawał pustej ściany pod literkami 😉

***

Rano po wyjściu Marcelinki do „szkoły” przyleciała długa Anielica i usiadła na krzesełku:

Wisi u nas w przedpokoju:

OJ DOPADŁAM MOJĄ CHWILĘ , DOPADŁAM:)

Mój Synuś pojechał do lasu z babcią i dziadkiem- hm- nie wiem ponoć ma szukać grzybów:)

Siadam do maszyny i szyję literki- pod igłę idą wisiory w kształcie „ZUZI” 🙂 i wysyłam do Skorzewa 😉

i znowu Chwila dla mnie? emocje się we mnie gotują .

Miłego dnia- słońce świeci i pachnie jesienią- lubię taki klimat

PS. dziękuję Kochani za wcześniejsze komentarze

.